


1.ภูมิประเทศ
2.เศรษฐกิจ
3.สถานที่ท่องเที่ยว
4.แผนที่




































































|
แหล่งท่องเที่ยว ได้แก่ พระธาตุอิงฮัง วัดไซยะพูม พิพิธภัณฑ์ชีวศาสตร์ไดโนเสาร์ หนองหล่ม – ป่าสงวนดงนาตาด แหล่งขุดค้นกระดูกไดโนเสาร์ พูซ้างแห่ แก่งหลวงพร้อมรอยเท้าไดโนเสาร์ ป่าสงวนแห่งชาติดงพูเวียง แก่งสามมัดแตก เส้นทางโฮจิมินห์ ตาดสะแล็น หอไตรวัดหนองลำจัน หนองหลวง(ปลาฝา) ดงลิง ธาตุอูบมุง-ละหาโคก ธาตุเรือนหิน ธาตุโผ่น ประเพณีแข่งเรือ บุญปีใหม่ลาว (สงกรานต์) และสถานคาสิโน (Savan Vegas Hotel and Casino)
พะทาดอิงฮัง / พระธาตุอิงฮัง
ห่างจากเมืองสะหวันนะเขต 13 กิโลเมตร องค์พระธาตุสูง 25 เมตรเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยพุทธศตวรรษที่ 10-11 ตามตำนานพระอุรังคธาตุบอกไว้ว่า เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จมาเมืองล้านช้าง ได้ประทับยืนใต้ต้นรังทอดพระเนตรภูกำพร้ากลางแม่น้ำโขง แล้วทรงพยากรณ์ว่าพระพุทธศาสนาจะเจริญรุ่งเรืองในแดนนี้ ต่อมาจึงมีการสร้างพระธาตุอิงฮัง และพระธาตุพนมเป็นพระธาตุคู่แฝด พระธาตุอิงฮังได้รับการเคารพสักการะจากชาวลาวไม่น้อยกว่าพระธาตุหลวงในเวียงจันทน์
วัดไชยะพูม
สร้างขึ้นในสมัยสะหวันนะเขตยังเป็นบ้านนาคำ หรือบ้านท่าแร่ แต่การสร้างที่เอาจริงเอาจังอย่างแท้จริง ทำในสมัยระยะแปดสิบปีคืนหลังนี้ ลวดลายที่ประดับประดาวิหารหลังทิศตะวันออกนั้นเป็นแบบลายของท่านทิดพู นายช่างเอกทางลายลาวเวียงจันทน์
พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์แขวงสะหวันนะเขต
เป็นพิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ในตึกสถาปัตยกรรมฝรั่งเศส ใกล้โรงพยาบาลประจำแขวง จัดแสดงเรื่องราวและเหตุการณ์เกี่ยวกับสงครามปลดปล่อยและสงครามอินโดจีนและเส้นทางโฮจิมินห์ มีตัวอย่างอาวุธยุทโธปกรณ์ให้ชมด้วย (เปิดทุกวันจันทร์-เสาร์ เวลา 08.00-12.00 น. และ 14.00-16.00 น.)
วัดชัยสมบูรณ์
วัดเก่าแก่ที่สุดของแขวง สร้างเมื่อ พ.ศ. 2439 ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง ในพระอุโบสถตกแต่งด้วยภาพปูนปั้นพื้นปูกระเบื้องแบบฝรั่งเศส
วัดเจ้าหรือศาลเจ้าสุตตโน
เป็นสถานที่บวงสรวงบูชาเทพและภูตผีต่างๆ
อนุสาวรีย์ท่านกุวรวงศ์
วีรบุรุษสงครามต่อต้านญี่ปุ่น และอดีตรัฐมนตรีกลาโหมในคณะรัฐบาลฝ่ายขวา ตั้งอยู่ที่ถนนสุดธนู
วัดลัดตะนะลังสี / รัตนรังษี
สร้างเมื่อ พ.ศ. 2494 เพื่อเป็นโรงเรียนสอนพระธรรม ภายในวัดมีพระนอนยาว15เมตรประดิษฐานอยู่ในศาลาลองธรรม
ตลาดสะหวันชัย
อยู่ที่ถนนสีสะหว่างวงศ์ เป็นตลาดใหญ่ของเมือง ชาวบ้านเรียกกันว่าตลาดสิงคโปร์ เพราะชาวสิงคโปร์เป็นคนสร้างแทนตลาดเก่าในตัวเมือง สินค้าที่ขายมีเสื้อผ้า ของกินของใช้ในครัวเรือทองคำและเครื่องเงิน
พระธาตุโพน
เจดีย์ทรงกลมสีขาวขนาดใหญ่ ลักษณะคล้ายทาดหมากโมเมืองหลวงพระบาง กล่าวกันว่าสร้างมา 500 ปีเศษแล้ว ตั้งอยู่ในเส้นทางเดียวกับที่จะไปเฮือนหิน ห่างจากสะหวันนะเขต 65 กิโลเมตร
ป่าสงวนพูช้างแห
รัฐบาลสวีเดน ร่วมกับกรมป่าไม้ลาวเป็นผู้จัดนำเที่ยวบริเวณนี้เพียงรายเดียว ด้วยรูปแบบผสมผสานระหว่างการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ได้แก่ การเดินป่า ปีนเขาและโฮมสเตย์ เข้าพักในบ้านของชนกลุ่มน้อยท้องถิ่นเพื่อสัมผัสชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาอย่างใกล้ชิด
เซโปน
เป็นเมืองทางตะวันออกของสะหวันนะเขต ตามทางหลวงหมายเลข 9 ไป 190 กิโลเมตร เป็นเมืองที่ถูกสงครามทำลายจนยับเยิน ปัจจุบันยังคงมีกับระเบิดและซากยุทโธปกรณ์ทิ้งไว้เป็นจำนวนมาก
หอไตรวัดหนองลำจัน
หอไตรแห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของวัดหนองลำจัน สร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่ 23 โดยพระอาจารย์ลักคำพา ใช้เป็นสถานที่เก็บพระไตรปิฎก ภาษาบาลี-สันสฤต, เขมร และอักษรธรรมภาษาลาวในใบลาน มีมากถึง 219 เรื่อง จำนวน 326 มัด 2,391 ผูก มีอายุเก่าแก่กว่า 200 ปี ถือเป็นสถานที่เก็บเก่าแก่ และมากที่สุดในประเทศลาว
หนองปลาฝา
หนองปลาฝา หรือชาวบ้านบางทีเรียก “หนองหลวง” ระยะทางประมาณ 45 กิโลเมตรจากตัวเมือง ผ่านบ้านหลัก 35-บ้านนาคู-บ้านแก้งกอก-บ้านตาแหลวใหญ่ เลึ้ยวซ้ายไปไม่ไกล จะพบบึงหรือหนองน้ำกว้างใหญ่ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ พื้นที่มีความอุดมสมบูรณ์จึงเป็นแหล่งปลูกข้าวที่ใหญ่ที่สุดของแขวง ภายในบึงจะมีปลาฝา (ตะพาบน้ำ) เป็นจำนวนมาก ชาวบ้านเชื่อกันว่า บนศาลที่ตั้งอยู่กลางน้ำมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองปกปักษ์รักษาหมู่บ้าน และปลาฝาน้อยใหญ่เหล่านี้ ปลาฝาแห่งนี้มีความเชื่องและคุ้นเคยกับคน นักท่องเที่ยวสามารถให้อาหารได้ แต่ความทำด้วยความระมัดระวัง ค่าธรรมเนียมเข้าชม: 3,000 กีบ
เฮือนหิน
จะพบ “เฮือนหิน” หรือ บ้านหิน เชื่อกันว่าสร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แห่งอาณาจักเขมร เนื่องจากมีรูปแบบคล้ายคลึงกับปราสาทวัดพู และพระธาตุอูมง ที่แขวงจำปาสัก และปราสาทอีกหลายแห่งตามจังหวัดทางภาคอีสานของไทย
แก่งพะนัง
ถือเป็นจุดชมวิวที่สวยงามอีกแห่งหนึ่ง ด้วยเกาะแก่ง และก้อนหินขนาดมหึมา ในช่วงหน้าแล้งสามารถลงไปเดินเล่นบริเวณดอนทรายที่ผุดขึ้นมาได้
รอยเท้าไดโนเสาร์
ช่วงสะพานข้ามแม่น้ำเซซัมซอย เป็นที่ตั้งของบ้านพะลานไซ เข้าไปประมาณ 150 เมตร บริเวณที่เรียกว่าแก่งน้ำแก้วหลวง จะพบร่องรอยเท้าจำนวน 17 รอย และฝั่งด้านตรงข้ามน้ำอีก 18 รอย โดยมีการทำสัญลักษณ์พ่นสีสเปรย์วงไว้อย่างชัดเจน
ดงลิง
ถัดไปไม่ไกลนักที่บ้านดงเมือง จะมีป่าที่ชาวบ้านเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากเป็นที่ตั้งของ ศาลเจ้ามเหสัก เป็นอาณาจักของลิงหลายชนิดเป็นจำนวนมาก
|